manara/pasolini

by parapo



O me donzel

I volevi essi me mari
ch'a mi amava, ma
i no volevi amà me stes.
E alora i fevi fenta da
essi un zovin puarèt.

No podevi convínsimi
che encia ta un borghèis
a era alc da amà:
chel ch'a amava me mari
in me, pur e dispressàt.

No à cambià t nuja:
mi jot enciamó coma puarét
e zó vin; e i ami doma
chej coma me. I borghèis
a àn un cuárp maledèt.

La meglio gioventù (1974)

yo quería ser mi madre / que me amaba, pero / no quería amarme a mí mismo. / y fingía entonces ser un joven pobre. // no podía convencerme / de que también en un burgués / hubiera algo que amar: / aquello que amaba mi madre en mí, puro y despreciado. // nada ha cambiado: / me veo todavía pobre y joven; y amo sólo / a aquellos como yo. los burgueses / tienen un cuerpo maldito.